Op weg naar Beiijng

Het laatste stuk met de Trans Mongolië Express zit erop Het is een ontzettend mooie ervaring  Donderdagochtend vroeg vertrokken. Ik deelde nu een coupe met 3 Spaanse dames, Catalaanse .Het zijn 2 vriendinnen met een dochter. Het is een gezellig stel. Het uitzicht in Mongolië is nu niet zo indrukwekkend.. Hele vlakten hetzelfde.  Ik vind het  lijken op het Wilde Westen. De woestijn is maar een klein stuk zand. de rest is begroeid met gras. Onderweg wel kamelen gezien maar helaas niet kunne vastleggen op beeld.

Ellis heeft ook deze trein naar Beijing genomen en komt af en toe bij me buurten. Ze vind het jammer niet bij mij in de coupe te zitten.ZIj delt nu een coupe met een groep Duitsers die weinig zeggen,  Ook reizen Grejan en Willem weer mee. 's Avonds wordt ik door hen uitgenodigd om in het restaurant te eten ter afscheid. De bediende is een gezellige praatjesmaker en probeert alles naar zijn hand te zetten . Op het menu stond ook koffie maar deze gaf hij gewoon niet . Toen Willem ernaar vroefg zei hij no no . En Willem ja ja ja  Uiteindelijk kwam de koffie en de Mongoliër maar lachen. Als goedmakertje { denk ik } kreeg Willem een biertje en Grejan en ik een ijsthee. Vrouwen mogen blijkbaar niet drinken.

Bij de Mongoolse grens moest onze coupe voor het eerst de koffers open doen. Het duurde aan de grens weer een hele tijd tot we de paspoorten terug kregen. Eindelijk reden we weer . De Chines grens waren we snel over .Maar hier moest het onderstel van de trein verwisseld worden. We moesten in de trein blijven . Ik heb er iets van gezien en uiteindelijk ben ik in slaap gevallen . Het was al laat.  Toen dit klaar waren mochten we toch nog even uit de trein en Ellis maakte me wakker om naar het perron te gaan. Ze was er zelf al een tijdje uit en verveelde zich blijkbaar .Op het perron was niet veel te beleven . Alleen een grote winkel die open was. Ik ben dus maar weer gaan slapen.

De volgende dag reden we door China. We hebben al een stuk van de Chinese muur gezien, Het uitzicht in China is erg mooi. In China zijn er heel vel ezels te zien . Ook zie je veel mensen op het land aan het werk. Dit in tegenstelling van Mongolië waar je hele einden geen mens kunt zien. Met Ellis omtbeten in het restaurant .Dit is nu en Chineze. We moesten erg lang wachten op hett eten maar het was wel de moeite waard.

Tegen 14.00 uur komen we aan in Beijing . Hier is het meteen een stuk drukker dan in Mongolië . Afscheid genomen van Ellis en Grejan en Willem. Nu moet ik het alleen uitzoeken. Eerst geld ophalen en kijken waar ik mijn openbaar vervoerkaart kan krijgen. Op het plein voor het station is het ontzettend warm en druk. De Chinezen kennen weinig Engels maar gelukkig zag ik zelf al snel waar ik hen moest .Het was moeilijk te vinden waar ik mijn OV kaart kon halen. Gelukkig was er een hulpvaardig Chinees meisje die met me meeliep naar de kaartverkoop. Helemaal achteraf .Alleen had ik dit nooit gevonden. Ook bracht ze me naar de metro . Bij de metro hielp een ander meisje me met het overstappen op een andere lijn. Zo kam ik uiteindelijk toch nog eenvoudig bij het hotel. Wie hoor ik nadat ik ingecheckt heb: Grejan. Zij en Willem blijken ook in dit hotel te zitten . Samen wat gedronken en gegeten in het restaurant tegenover het hotel .Heerlijk Chinees.  Grejan en ik hebben de Hutong nog even doorgelopen. Zoals ik er nu tegenaan kijk kan ik me in Beijing wel vermaken. Een prettige stad.

Morgen ga ik Beiijing op mijn gemak bekijken. Eerst lekker uitslapen.